Nee, geen toverstaf, citroengras! Oké, mijn kinderen vinden dit echt wel een toverstaf. Ik had net woest de citroengras struiken uitgespit en die werkten niet mee dus ik was buiten adem. Als pauze gluurde ik zoals vaker even in het voorluik van compostvat. Iemand keek licht geïrriteerd terug! Ik schrok en bewonderde het mooie nieuw aangelegde gangenstelsel wat nu door de compost liep.
De vorige week nog veelvuldig aanwezige pissebedden en wormen waren verdwenen… Enkele dagen daarvoor was de ton nog gelucht door met de pin gaten te prikken en de boel om te woelen, waarschijnlijk rakelings langs de kleine egel. Of meneer heeft het werk in de afgelopen dagen gedaan? Hoe dan ook hebben we een nieuwe bewoner.
Terwijl ik met mijn dochter wat wortels uit de tuin pluk bedenk ik mij dat ik al veel te lang niets heb geschreven. Uk twee ligt lekker te slapen in de reiswieg die bij ons buiten op het gras staat. Weet je meteen de reden waarom het zo stil was bij Rosea Pommeralis. Ik was al bijna vergeten hoeveel tijd er gaat zitten in een baby.
De derde kruidenbak is af en terwijl de merel mijn aardbeien opeet pluk ik de eerste peultjes. Zo hebben we allebei wat lekkers. Zie je bovenin links dat spinnenweb? Dat is mijn bonenklimrek. Ik heb courgette en komkommer gepoot maar ik geniet nu met die warme dagen het meest van de watervallen!