Bij de winter horen plannen voor de teelt van 2014.
Ik las jaren terug dat de algeneters die ik in mijn aquarium heb graag een geblancheerd blaadje sla eten. Toen ik nog meer sla teelde op de tuin moesten de vissen er dus wel eens aan geloven. Mijn algeneters trappen er echter nog steeds niet in. Af en toe zit er eentje op het raam zogenaamd te poetsen maar meestal komen ze mee eten met de andere vissen van het vlokvoer. Zelf ben ik niet zo goed in sla. Mijn moeder geeft me regelmatig stekjes en ik geniet enorm van het opeten maar ik ben niet streng genoeg om het zelf te doen. Ik ben beter in heerlijke kruidencrème maken. Ik moet sla telen in een omheind afgezet territorium, soort slareservaat. Zoals wilde dieren in Afrika beschermd moeten worden tegen roof van vacht en ivoor, zo loert mijn mama vanuit haar “fort” op de resterende slakroppen. Zij heeft ook wel wat slakken maar door strategisch vogels voeren heeft ze goede beheerders en blijven de meeste kroppen behouden.
Bij mij niet. Ik moet de stekjes om de dag water geven en dat gaat goed in het begin. Dan ben ik na een week lekker aan het wieden en zittend op fiets op de terugweg denk ik pas weer aan de sla. De volgende dag stap ik vol goede moed op de fiets naar de tuin maar kijken de mini slakroppen me al verlept en verwijtend aan. Ik geef ze snel een flinke slok en dek ze liefkozend zorgzaam toe met mijn netten constructie tegen de konijnen. Twee dagen later kom ik terug en blijkt dat ik toch een hoekje niet goed heb afgedekt want er missen twee plantjes. Alleen de wortel stomp getuigd nog van de eerdere aanwezigheid van het kwetsbare plantje. Met veel moeite weet ik dat jaar twee plantjes groot te brengen van de tien stekjes. Strategisch sla telen levert toch nog iets op want omringd door uien en geflankeerd door bitter smakende salie is het me enkele jaren later zelfs gelukt vier van de acht plantjes groot te brengen. Trots dat ik was! Het had mij veel meer tijd en hoofdbrekens gekost dan mijn goed presterende goudsbloemen veld van twee vierkante meter. Volgend jaar is mij eerste sla-loze jaar. Ik gun het mezelf.