Als je bovenstaande dames in een pot heet water gooit krijg je een spannende blauwe thee. Verzachtend en goed voor de huid. Zelf kleuren ze dan bleek om de neus weg en verdwijnen bijna. Zo gedienstig en lief. Bijna wantrouwig schenk ik het heldere vocht in mijn kopje. Ik kan me plots weer het proefje herinneren van de middelbare school met de gekleurde pannenkoeken. Bij het basisdeeg deden we (natuurlijke) kleurstoffen. Rode of gele pannenkoeken wilde de kinderen die een meeloop dagje hadden nog wel proberen, maar de zwarte en helder blauwe pannenkoeken?
Bij mijn ome Sam hebben we ooit bruin zwarte soep gehad, die was pas spannend. Mijn moeder nam een hap van de onbestemde soep en toen schepte ze nog eens in haar kom, de lepel kwam boven met een prachtig schoon gekookt schedeltje erop. Koeltjes legde mijn moeder het naast haar bord om daarna dapper door te eten, gefascineerd gade geslagen door mij en mijn grote zus. Het bleek later konijnensoep. Het was altijd interessant, bezoekjes aan aparte lieve ome Sam met al zijn dieren.
De thee smaakt overigens prima.