Het was de week van de vrede. Zelf voel ik vrede het beste in mezelf in de tuin (ach wat verrassend…). Zittend op de aarde is de enige zorg die overblijft op dat moment of ik het gras wel met wortel en al heb uitgetrokken. Als wereldleiders meer zouden tuinieren zou er echt meer vrede zijn, dat weet ik zeker. Ze hebben na 2 uur pulken en trekken geen grootse vechtlust meer want die is via de vingers de grond ingelopen, meer behoefte aan een scherpe schoffel en een goede kop koffie. Je hebt een moment van even alles op een rijtje zetten gehad en heel veel dingen doen er dan even niet meer zo toe. Totdat je uit je roes boven komt drijven, al dan niet met wat verkrampte vingers, en je de “grote boze buitenwereld” weer moet trotseren. Op naar die kop koffie!