Ik liep vanochtend om zes uur toen het licht werd met mijn nog slaperige zwarte wolf door de weilanden. De mist trok langzaam op na de stevige onweersbui van vannacht. Prachtig vind ik dat, opwindend! Mijn moeder vindt het onweer ook geweldig en dat heeft ze aan ons kinderen doorgeven. Dankbaar terug denkend aan die tijd lag ik ook vannacht weer veilig in mijn bedje de bliksem en donder aan te moedigen.

De natuur ziet er groen en schoongewassen uit. Ik liep alvast mijn kruidenwandeling route en maar goed ook want de bermen zijn gisteren gemaaid. Weg bloeiende weegbree, fluitekruid en boterbloemen! Een paar vergeten brandnetels wapperen eenzaam in de wind omringd door onherkenbaar maaisel. Gelukkig is daar ook veel moois over te vertellen.