Zo vervlochten is die natuur om en naast ons, soms vergeet ik dat even en als ik het weer besef voel ik me erg verbonden. Dankzij mijn oma van bijna 90 hebben we nu een auto en dan rijdt je soms veel over asfalt tussen steden door. Soms trap ik erin en dan denk ik, whaaah vol, veel, doods! Maar met even opletten ontdek je de hoekjes, de vergeten plekjes, de verboden tuinen! Smul, smikkel, gluur over die muur!