Aan de tuin, jaja. Manlief was het van het weekend zat mijn getreuzel en stuurde me naar de tuin. Ik was wel van plan om te gaan natuurlijk maar het wilde er nog niet van komen. Gek dat je ook leuke dingen uitstelt soms. Ik verlang er enorm naar om naar de tuin te gaan maar rommel soms nog even in huis, nog even een afwasje, was vouwen, en nog half uur verdwijnt snel als ik even dromerig naar het aquarium kijk. Joep zucht nog eens en geeft subtiel mijn tuinjas aan. Ik loop trouwens al de hele ochtend op mijn bemodderde tuinschoenen enthousiast door het huis te baggeren.

Kamille heeft zich vorig jaar goed uitgezaaid en komt nu overal op behalve waar ik haar gepland had natuurlijk. Bedjes geschoffeleld, met lege bakjes achter kamille aangelopen om te verplaatsen en hetzelfde met driekleurig viooltje wat ook overal tussen staat. Beetje rommelen, hier wat porren, daar wat gluren of het al boven komt. Wat een fascinerende wereld, al dat leven wat aan het ontstaan is om en onder mijn voeten.