Dinsdag liep ik over de Schothorsterlaan in Amersfoort. Ik had het nog, het gevoel van verbondenheid met de natuur om me heen. Vandaag werd ik raar wakker, en voelde meteen het gemis. Ergens vannacht ben ik het weer kwijt geraakt, blijk ik weer op de brede platte weg te zitten. Alles kost meer energie, en omdat ik niet opgelet heb tijdens mijn ontbijt loop ik nu alweer te snoepen van de lekkere trek. Geweldige uitvinding stroopwafels, maar ik had pas goed door dat ik hem op aan het eten was bij de laatste hap. Bewust moet ik weer kiezen om even stil te staan, te voelen, te genieten van al wat er gebeurt en deze dag niet weg laten glijden. Ik wil weer, moet weer door de greppel heen naar dat interessante bospad wat mij zoveel kan brengen! Soms heb je van die dagen. Ik ga de bovenstaande bloemen maar weer een bezoekje brengen. Rest van de administratie kan wel een dagje wachten.