Wie is er nooit geprikt door een brandnetel? Als je een brandnetel beetpakt krijg je gemeen jeukende blaren. Dat komt doordat de brandnetel een soort kleine injectienaaldjes op de onderkant van de bladeren heeft zitten. Daarin zit een vloeistof die onder andere de stofjes acelyl, choline en histamine bevat. Bij druk lozen de naaldjes hun venijnige inhoud op onze huid. Dat geeft het pijnlijke, branderige gevoel en blaren.
Uitrukken, die brandnetels en wegwerpen, denk je dan. En zo doen we dat dan ook op onze tuinen. De naam van deze lelijkerd verwijst al naar deze vervelende eigenschap: “Urtica” komt van het Latijnse “ik brand”. En het Nederlandse woord “netel” verwijst naar het woordje “naald”.
Brandnetels vindt je bijna overal op aarde. De Grieken kenden hem al in 500 voor Christus en voor die tijd kwam hij al voor in Siberië. Romeinse soldaten hebben de plant ooit rond de jaartelling meegenomen naar Europa om zich tegen de kou te wapenen. Ze stampten hem fijn, mengden hem met olie en smeerden zich ermee in. Er zit histamine in de plant en dat opent de bloedvaten. Bij de Germanen was het een heilige plant en gewijd aan de oorlog- en dondergod Donar. Bliksem, donder en oorlog, dat past wel bij de brandnetel!
De brandnetel houdt van rijke grond waar nitraat en fosfaat in voorkomt. Hoe meer mest hoe liever. Op plekken waar hij overvloedig groeit, is de grond dus heel rijk. Maar soms ook vervuild, want de brandnetel doet daar niet moeilijk over. En lastig dat ie is om te verwijderen! Niet alleen heeft hij overal wortelstokken maar hij zaait zich uit dat het een lieve lust is. Die brandnetel zouden we met wortel en tak (als hij die had) moeten uitroeien. Maar is de brandnetel alleen maar een slechterik? Net als bij mensen heeft hij ook heel goede eigenschappen. Daar ga ik het over hebben in deel 2. Tot over een paar dagen! (Dit stukje is geschreven door mijn lieve moeder Sophia Botermans)
Soms kom ik rare dingen tegen in de tuin, in dit geval een paddenstoel. Mijn moeder vertelde mij onlangs dit verhaal:
Als het regent werk ik soms in mijn binnentuin oftewel het grote aquarium. In de woonkamer staat een twee meter lange bak met circa 1000 liter water. In plaats van vogels en slakken heb ik hier vissen die zich bemoeien met mijn plantenbestand.
Soms trek ik mij terug in mijn innerlijke tuin. Ik denk dat iedereen die heeft, soms betegeld, soms met gras… In mijn tuin brandt altijd een klein kampvuurtje. Vaak is het licht schemerig van de avond of nacht. Dat moment dat niets meer hoeft maar nog wel veel kan. Kinderen op bed, het werk is gedaan, volle buik van hopelijk lekker eten. Je kunt gaan slapen maar hoeft nog niet, dat moment.
Snoeien is groeien, als is dat soms wel even heftig vindt deze heg. Eigenlijk is het de bedoeling dat je altijd sterk bent en geen vlekjes maar dat werkt zo niet.
We hebben de afgelopen maanden hard gewerkt om hier in Deest een nieuwe kruidentuin te realiseren. Niet zaaien en oogsten maar graven, metselen, voegen!![DSC_1004[2]](http://www.roseapommeralis.nl/wp-content/uploads/2016/06/DSC_10042.jpg)
Ik heb een verwenpakket gegeven aan Sjaiesta Badloe omdat ze zoveel goed werk doet voor kinderen in oorlogsgebieden. Massageolie om na het badderen de vermoeide voeten in te smeren, salie deodorant om lekker te ruiken, rozencrème, goudsbloem balsem voor schrale lippen en verzachtende kruidenthee voor even een ontspannen moment voor jezelf. Ik krijg deze foto van haar, dus het is goed gelukt!
Terwijl bijna alle kruiden de verhuizing hebben overleefd blijft de realistische tuintijd beperkt. Er is een klein wezentje dat ongegeneerd het grootste deel van mijn aandacht/energie gebruikt. In gestolen kwartiertjes duik ik de tuin in en wied snel een stukje. Samen liggen we in het gras en vertel ik mijn kleine dame waar haar zandbak zal komen. Maar ook de bloeiende heemst en rijen goudsbloemen!
Het zal nog even duren voordat de tuin hier zo mooi kan zijn dan in Amersfoort. Het gaat wel lukken! Tot die tijd kan ik echter gedroogde kruiden kopen hier in de straat! We beginnen hier nu in mei met een Lente kruidenlezing: